zaterdag 2 augustus

We verwelkomen als nieuwe bbc'er Berjan Post. Jammer genoeg zijn Hans, Bert en Rob niet aanwezig.

Jaap laat foto's zien van de boekbinderij die hij in Engeland bezocht heeft.
Interessant hoeveel fileten ze daar in een rek hebben liggen!

Jopie heeft weer een miniboekje van haar collega Jos van Raaij gekregen, gebonden in de 'Secret Belgian Binding' , beschreven in Handboekbinden, jaargang 1, nr. 2 - 2008.
Dit keer heeft Jos 'Het boekbinden voor allen' van Maurice van Essche verkleind !
miniboekje van Jos

Frans heeft deze bindwijze eveneens uitgeprobeerd, en ieder katern afzonderlijk met de reeds gemaakte band verbonden.



maar hij heeft ook, aan de hand van een Engelse beschrijving, een variatie gemaakt,
waarbij het boekblok éérst apart gemaakt wordt en pas daarna, tijdens het maken van de band ermee verbonden wordt, zoals te zien op onderstaande foto's.


Fem gaat vandaag ook weer aan de slag met deze bindwijze, en leest zeer geconcentreerd de beschrijving om er achter te komen hoe het een en ander in zijn werk gaat. Gelukkig kan ze opheldering vragen bij Frans en Marjolein !


Anton laat zijn met leer ingelegd
steigerend paard circuleren.
Het is prima gelukt, maar hij wil het plat
nog verder bewerken met goudlijnen,
voordat hij het plat gaat gebruiken voor
een boekje.

Jopie heeft de binding van een oude bosatlas bestudeerd en deze techniek toegepast om de marmer-papieren, die ze op de cursus bij de heer Kileci maakte, op deze wijze tot een fraai boek te binden. We zijn zeer leergierig, dus moet Jopie precies uit de doeken doen hoe ze dit gedaan heeft. Met papier doet ze de handelingen voor, zodat we een goed beeld krijgen van de te verrichten werkzaamheden.

Eerst strookjes linnen maken en dubbelvouwen (op de foto stelt het witte papier het linnen voor).
Aan weerszijden van de vouw een reepje karton plakken, ongeveer 2-3 mm uit de vouw (de bruine strookjes op de foto). De kartonnen strookjes moeten samen even dik zijn als de te verwerken papieren.

Vervolgens op de uiteinden van het linnen strookje de papieren met een randje van ongeveer 6mm opplakken, eventueel aan weerszijden (voor- en achterkant) van de linnen strook. Uiteraard moet de hoogte van de linnen strook gelijk zijn aan die van de op te plakken papieren. Het voorbeeld op de foto laat alleen de constructie zien en niet de juiste maten !!

Zo is er een katern gevormd. In de vouw van het linnen strookje wordt genaaid.
Als alle katernen genaaid zijn worden de kartonnen strookjes op elkaar geplakt, zo-dat er van het naaisel niets meer te zien is.

Het boek valt goed open en we vinden het een mooie bindwijze, alhoewel het Fem stoort dat niet alle stroken precies gelijk komen. Frans oppert de sneden te verven zodat dit verschil in de breedte van de strookjes niet meer opvalt.
Jopie zegt echter dat met zeer nauw-keurig snijden, plakken en naaien alles wel precies gelijk kan komen.

Niet alleen de bindwijze wordt onder de loupe genomen, ook de inhoud van het boek, het marmerpapier,  wordt nog eens besproken. Vooral de Spaanse marmers spreken erg aan, die ontstaan zijn door het schuivend neerleggen van het papier op de bak.



En imposant zijn natuurlijk ook de bloemenmarmers, die zo eenvoudig lijken te maken door een enkele haal door de verf, maar o zo moeilijk zijn om te realiseren.
Heel belangrijk blijft allereerst om ervoor te zorgen dat je een goede grond hebt, van de juiste dikte, de juiste temperatuur en juiste 'ouderdom'. De grond moet de tijd krijgen zich te zetten anders vloeit de verf niet goed uit.

Fem en ik hebben met mijn kleinkinderen ook gemarmerd, maar dan nog eens met azijn.
We hebben ontdekt dat het heel belangrijk is om te bepalen met welke soort papier je gaat werken. Wil je een glanzend, gekrakeleerd effect bereiken (zoals te zien op onderstaande foto's) dan moet je werken op gesloten papier, dus papier met een coating, want dan blijven azijnmengsel en inkt op het papier liggen en dringen ze niet door naar de achterkant van het papier. De achterzijde van het papier blijft al naar gelang de schoonheid van de werkplek ongekleurd! Het duurt enkele dagen voordat dit papier volkomen gedroogd is en dan kun je ook nog de suiker horen ritselen als je het papier beweegt!

werk van de kleinkinderen op gesloten papier:  links van Eline (8 jaar), rechts van Lisa (10 jaar)

Achterkant gesloten papier. De vlekjes zijn afkomstig van het werkblad !
Wil je een egaal, mat effect hebben, dan is het beter een open papier te gebruiken. Azijn en verf dringen dan door en door in het papier, zodat je zowel op de voor- als de achterkant een kleurig effect krijgt. Bovendien is dit papier binnen een uur droog en kun je eventuele niet opgeloste suikerkristallen gewoon wegvegen. Voor schutbladen is dat open papier prima toe te passen.  Het papier gaat bovendien zijdeachtig aanvoelen.
voorkant azijnmarmer op open papier en daarnaast de achterkant op het open papier

Frans heeft gestijfselmarmerd en de papieren gebruikt voor de schutbladen van de 'Limited edition binding', de binding met de meegenaaide borden, beschreven in Handboekbinden nummer 2, van jaargang 1, 2008.


Berjan heeft een kapotte bijbel onder handen. De rug moet schoongemaakt worden, dus weekt hij die met stijfsel op,
om vervolgens de laagjes papier eraf te kunnen krabben.
Daarna kan hij de katernen los maken.
Het boekblok was ingezaagd en genaaid op touw met vrij dun garen, dus kan hij, na enkele bladen gerepareerd te hebben, op die manier ook weer aan de gang,

Diverse bbc'ers zijn de splitselband aan het maken. Frans heeft hem al klaar en gaat nu over tot het inbinden van Vouwbeen. Hij komt diverse artikelen tegen over de perkamenten band en dat is wel zeer toepasselijk !

Marjolein moet de perkamenten band gaan maken, Anton en Jaap beginnen met het naaien van het boekblok en ik besteek kapitaaltjes. Eén van de huiden die we aan het bewerken waren tot perkament is klaar en laat ik zien. De vleeskant is spiegelglad en het perkament is mooi egaal en dun. De andere huid staat nog opgespannen omdat die nog een keer geschuurd moet worden


splitselband Frans
op het door ons gemaakte perkament
Frans jut ons allen op door nu ook al het twaalfde boekmodel van Goddijn klaar te hebben: een eenvoudige papieren band: brocheerder of ingenaaid boek uit de 18e eeuw.
Boekbinder De Haas noemde deze bindwijze: "ingenaaide band met stijf aangezet".
Volgens Frans is het een boek dat in één dag gemaakt kan worden. We hopen zijn voorbeeld te volgen en de eerste zaterdag in september ook talrijke banden te kunnen laten zien.
De wil is er, nu nog de tijd!!!

boekmodel van Frans
brocheerder, of ingenaaid boek, 18e eeuw